نام های علمی وعمومی بعضی ازترکیبات
استن = دی متیل کتن
اسید شیرین = اگزالیک اسید
الکل،آب جو = اتیل الکل
الکل چوب = متیل الکل
زاج سفید = آلومینیوم پتاسیم سولفات
آلومین = آلومینیوم اکسید
آنتی کلر = سدیم تیوسولفات
تیزاب سلطانی = نیتروهیدروکلریک اسید
جوهر شوره = نیتریک اسید
پنبه نسوز= منیزیم سیلیکات
آسپرین= استیل سالسیک اسید
جوش شیرین= سدیم بی کربنات
روغن موز= ایزوآمیل استات
سرب سیاه= گرافیت
پودر سفید گری = آهک کلریدی
زاج آبی ،جوهرگوگرد= مس سولفات
کات کبود= مس(II)سولفات
براکس= سدیم بورات
گوگرد = سولفور
آب نمک= محلول آبی سدیم کلرید
روغن آنتیموان = آنتیموان تری کلرید
روغن قلع= انیدرید استانیک کلراید
کالومل – جیوه سفید = جیوه کلرید
گاز کربنیک = کربن دی اکسید
پتاس سوز آور= پتاسیم هیدروکسید
سود سوز آور= سدیم هیدروکسید
گچ= کلسیم کربنات
زاج سفید-آب ورشو= سولفات پتاسیم کرومیک
آب ورشو = سرب کرومات
زاج سبز= فرو سولفات
کرم تار تار= پتاسیم بی تارتارات
پودر سنباده= آلومینیوم اکسید ناخالص
نمک فرنگی –سولفات دومنیزی= منیزیم سولفات
اتانول = اتیل الکل
فلوریت = کلسیم فلورید طبیعی
فرمالین = محلول آبی فرمالدئید
گچ فرانسوی = منیزیم سیلیکات طبیعی
سرب معدنی= سرب سولفید طبیعی
نمک سولفات دوسود = سدیم سولفات
سنگ گچ= کلسیم سولفات طبیعی
هیپو= محلول سدیم تیوسولفات
آب آ هک= محلول آبی کلسیم هیدروکسید
سنگ جهنم = نقره نیترات
منیزی= منیزیم اکسید
متانول= متیل الکل
جوهرنمک = هیدروکلریک اسید
روغن زاج= سولفوریک اسید
روغن وازلین = متیل سالسیلات
پودر سفید= پودرکلسیم کربنات
روغن گلابی= ایزوآمیل استات
خاکستر مروارید= پتاسیم کربنات
گچ = کلسیم سولفات
پیرو= تتراسدیم فروفسفات
آهک زنده= کلسیم اکسید
مرکوری = جیوه
سرب قرمز= سرب تترااکسید
نمک روشل = سدیم پتاسیم تارتارات
زنگ آهن = فریک اکسید
الکل چوب پنبه = ایزوپروپیل الکل
نمک آمونیاک = آمونیم کلرید
نمک قلیا= سدیم کربنات
نمک لیمو = اگزالات مضاعف پتاسیم
نمک تارتار = پتاسیم کربنات
سیلیس= دی اکسید سیلیکون
آب آمونیاک= محلول آمونیم هیدروکسید
طلق- تالک= منیزیم سیلیکات
سرکه= استیک اسید رقیق ناخالص
ویتامین ث= اسکوربیک اسید
منعقد کننده‌های آلومینیوم‌دار
· آلومینیوم سولفاتAl2(SO4)3: که نام تجاری‌اش آلوم یا زاج سفید می‌باشد. با اضافه کردن آن به آب یا کلسیم بی‌کربنات و آب واکنش داده ، آلومینیوم هیدروکسید ایجاد می‌کند که آلومینیوم هیدروکسید مرکزی برای تجمع مواد کلوئیدی ، بدون بار شده ، لخته‌های درشت‌تر ایجاد می‌کند.
· در صورت ناکافی بودن قلیائیت محیط برای ایجاد آلومینیم هیدروکسید از آب آهک و سدیم کربنات استفاده می‌شود. چون یون هیدروژن مثبت مانع تشکیل آلومینیوم هیدروکسید می‌شود. عیب مهم استفاده از زاج ، ایجاد سختی کلسیم و CO2 (عامل خورندگی) می‌باشد.
· آلومینات سدیم Na3 AlO3 : این ترکیب هم در اثر واکنش با کلسیم بی‌کربنات ایجاد آلومینیوم هیدروکسید می‌کند. به علت خاصیت قلیایی ، احتیاج به مصرف باز اضافی ندارد.
